คุณได้รับผลกระทบจากการหลั่งมากเกินไปหรือไม่?

ผู้ชายหลายคนมีความเข้าใจผิดว่าเมื่อหลั่งน้ำอสุจิแล้วสเปิร์มจะ "หมดไป" แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ระบุว่าการหลั่งออกมาไม่ก่อให้เกิดภาวะทางการแพทย์ที่ร้ายแรง แต่ก็สามารถลดความเสี่ยงในการเกิดมะเร็งต่อมลูกหมากได้ การมีเพศสัมพันธ์ที่น่าพึงพอใจกับคู่นอนที่ดีสามารถช่วยเพิ่มสุขภาพโดยรวมของผู้ชายได้ บทความนี้จะอธิบายถึงผลกระทบของการกระตุ้นอารมณ์ทางเพศในร่างกายมนุษย์และความถี่ที่ผู้ชายต้องหลั่งออกมาไม่ว่าจะมีความสัมพันธ์ระหว่างการหลั่งและมะเร็งทางเพศหรือไม่และการหลั่งมีผลต่อมะเร็งปากมดลูกหรือไม่

แม้ว่าอุทานจะเรียกในทางเทคนิคว่าน้ำอสุจิ แต่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอวัยวะเพศของผู้ชายมากที่สุด ต่อมลูกหมากท่อปัสสาวะช่องคลอดและกระเพาะปัสสาวะประกอบด้วยเส้นเลือดเส้นประสาทกล้ามเนื้อเอ็นและเนื้อเยื่อ เมื่อเนื้อเยื่อนี้ถูกกระตุ้นในระหว่างการมีเพศสัมพันธ์เนื้อเยื่อจะตอบสนองโดยการส่งสัญญาณไปยังสมอง

การตอบสนองต่อการหลั่งอาจอยู่ได้ตั้งแต่ไม่กี่วินาทีถึงหลายนาที เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ชายจะต้องมีประจำเดือนเป็นประจำเนื่องจากช่วงเวลาเหล่านี้อาจถูกรบกวนจากการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองหรือความเครียด

วัตถุประสงค์หลักของการมีเพศสัมพันธ์คือการเพิ่มแรงขับทางเพศ การมีส่วนร่วมในการมีเพศสัมพันธ์สามารถเพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปยังอวัยวะเพศของผู้หญิงซึ่งจะช่วยเพิ่มความรู้สึกทางเพศของเธอ เซ็กส์ที่เกี่ยวข้องกับการหลั่งสามารถลดแรงขับทางเพศและกระตุ้นให้เกิดการสำเร็จความใคร่ของผู้หญิงเท่านั้น การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการหลั่งอาจเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับผู้หญิงในการพิจารณาว่าเธอประสบกับการถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรงหรือไม่ ความยาวของการสำเร็จความใคร่สามารถเพิ่มขึ้นได้โดยการหลั่งเร็วและบ่อยขึ้น

การศึกษาส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการหลั่งเร็วและสมรรถภาพทางเพศ อย่างไรก็ตามมีหลายกรณีที่เพศชายมีปัญหาในการหลั่งอันเนื่องมาจากปัจจัยทางจิตใจหรือทางกายภาพเช่นความเครียดทางจิตใจภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวล ความเป็นอยู่ที่ดีทางจิตใจของบุคคลควรได้รับการพิจารณาก่อนที่จะทำกิจกรรมทางเพศเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ทางเพศของเขาหรือเธอ

แม้ว่าจะไม่มีการศึกษาโดยตรงที่เชื่อมโยงการหลั่งและมะเร็งต่อมลูกหมาก แต่การศึกษาแสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงของการเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากจะเพิ่มขึ้นหากผู้ชายหลั่งบ่อยๆ การหลั่งสามารถเพิ่มปริมาณของอสุจิที่มาถึงปากมดลูกทำให้มีโอกาสมากขึ้นที่อสุจิจะติดค้างอยู่ที่นั่น สิ่งนี้จะเพิ่มโอกาสที่อสุจิจะติดอยู่ภายในอวัยวะสืบพันธุ์ซึ่งจะเพิ่มความเสี่ยงในการเป็นมะเร็ง

ไม่มีการศึกษาใดที่ระบุว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างการหลั่งและมะเร็งต่อมลูกหมาก แต่ในบางการศึกษาพบว่ามะเร็งต่อมลูกหมากเชื่อมโยงกับการหลั่งบ่อย งานวิจัยบางชิ้นชี้ให้เห็นว่าการหลั่งบ่อยสามารถช่วยลดการเกิดมะเร็งชนิดอื่น ๆ รวมทั้งมะเร็งอัณฑะและมะเร็งทวารหนัก งานวิจัยบางชิ้นพบว่าการหลั่งมากกว่า 10 ครั้งต่อชั่วโมงสามารถช่วยให้ผู้ชายหลีกเลี่ยงมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ชายที่อายุน้อยกว่าได้

มีหลายวิธีในการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากและการหลั่งน้อยกว่าทุกครั้งอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อมะเร็งต่อมลูกหมากได้ แพทย์มักแนะนำให้งดมีเพศสัมพันธ์เป็นเวลาหกสัปดาห์ก่อนปรึกษาแพทย์ หมอบางคนแนะนำไม่ให้มีเซ็กส์เลยด้วยซ้ำ

ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่าสาเหตุนี้อาจเกี่ยวข้องกับการที่ต่อมลูกหมากผลิตฮอร์โมนที่เรียกว่า PSA บางครั้งสามารถตรวจพบฮอร์โมนในตัวอย่างปัสสาวะ แต่ระดับของ PSA อาจไม่ผิดปกติเพียงพอที่จะทำให้เกิดความกังวล อย่างไรก็ตามหากระดับ PSA ในเลือดและปัสสาวะสูงขึ้นแพทย์อาจต้องการทำการตรวจต่อมลูกหมากเพื่อตรวจสอบว่าระดับของฮอร์โมนเพิ่มขึ้นหรือไม่

แพทย์ของ American Urological Association แนะนำว่าแพทย์อาจต้องการทำการอัลตราซาวนด์หรือการตรวจทางทวารหนักแบบดิจิทัลก่อนทำการอัลตราซาวนด์เพื่อตรวจสอบว่ามีความเชื่อมโยงระหว่างมะเร็งอุทานและมะเร็งต่อมลูกหมากหรือไม่ อีกวิธีหนึ่งที่แพทย์อาจทดสอบคือการทำ MRI ของอวัยวะสืบพันธุ์

เนื่องจากการหลั่งออกมาอาจลดความไวของกระเพาะปัสสาวะและท่อปัสสาวะจึงอาจรบกวนกระบวนการผลิตปัสสาวะ ด้วยเหตุนี้แพทย์อาจแนะนำให้ทำ MRI ของทางเดินปัสสาวะเพื่อประเมินกระเพาะปัสสาวะหรือทางเดินปัสสาวะเพื่อดูว่ามีความผิดปกติที่อาจบ่งชี้ว่าอาจมีภาวะอยู่หรือไม่

เมื่อแพทย์สงสัยว่ามีความเชื่อมโยงระหว่างการหลั่งและมะเร็งต่อมลูกหมากอาจแนะนำให้ทำการทดสอบที่เรียกว่า PSA (Prostatocentric Pleasure In Vivo) เพื่อยืนยันการวินิจฉัย การทดสอบบางอย่างที่ดำเนินการเพื่อตรวจหามะเร็งต่อมลูกหมาก ได้แก่ การสแกน CT, MRI, การตรวจอุ้งเชิงกรานและการตรวจปัสสาวะ